De kine is gestart. Haar schouders en polsjes worden zachtjes gemasseerd, er wordt aan haar houding gewerkt (ze overstrekt zich wat te veel, en draait haar hoofdje altijd naar links). Ze laat het zich welgevallen, behalve als er aan de rechterkant te veel gedaan wordt. Dit is haar zwakste en pijnlijkste kant.

Woensdag ben ik ook langs geweest bij kind en gezin, de tweede prik is een feit. Ter compensatie heeft Nora ons daar getrakteerd op een enorme kakpamper. Totale overloop… mama kreeg het er warm van.

Na vorige week vrijdag (gipsjesdag) zijn we nog twee maal in AZ Sint Jan geweest. Little Miss Frikkelgatje wringt zich uit haar gipsjes, haar linkerknietje kwam er al boven uit. Maandag naar ’t spoed geweest om gezegd te worden dat ze dat niet konden oplossen. Nochtans hadden we zondag eerst gebeld, en ook maandagmorgen, en dan werd ons gezegd dat we toch best eens zouden langs komen…grrr… Dinsdag dan maar naar de gipskamer en nieuwe exemplaren aan de beentjes. We zijn nu zaterdag en alles zit nog netjes op zijn plaats, dankzij een kleefspray. Fingers crossed!

Maandag is het terug werkedag… Dus flesjestraining nu met ups en downs, want nanny oma en de crèche staan klaar om mama’s job als verzorgster en melkmeisje over te nemen.

Nora neemt het leven nog steeds serieus, en is dan ook niet van zin om zomaar eens te lachen. Eén of twee keer per dag een lachje vindt ze ruim voldoende… Ik hoop er eens een foto van te kunnen nemen, dan kan ik dat met jullie delen… Maar we zullen geluk moeten hebben.