Onderstaande blog staat hier eigenlijk al meer dan 2 maand klaar. Ik publiceer het nu maar toch, leuk voor later. We keren dus terug naar mei…

Nora 1 jaar… Even overlopen

De voetjes
Van ballerinavoetjes naar een rechte hoek.
Ok… In de eerste maanden had dr. P. wel eens laten vallen dat hij ze niet zou moeten opereren…maar arthrogryposevoeten kan je niet bevriezen…dus later bleek dat de voetjes toch naar spitsstand evolueerden, ondanks de gipsjes.

De operatie viel al bij al wel mee, en wat een resultaat. Nu heeft Nora mooie vintage laarsjes. Ikzelf maak me wat ongerust over het weerbarstige linkervoetje. Dokter P. had voorspeld dat de voetjes de neiging zouden kunnen hebben om terug te keren naar hun favoriete positie, maw naar spits dus. En wij hebben moeite om het hieltje juist in het laarsje te krijgen. Dus, mama ongerust, en eens extra tussendoor naar dr. P.
Gelukkig is er nog geen probleem, maar als het verergert toch nog eens tussendoor moet gaan, en “dat ik me geen zorgen moet maken”. Tarara…geen zorgen…

De knietjes
Vanaf haar geboorte tot voor de operatie zat Nora tot aan haar lies in het gips. Hierdoor konden haar knietjes volledig strekken. Na de operatie kreeg ze eerst korte gipsjes, en nu de laarsjes tot onder haar knietjes. Hierdoor is het moeilijk om de bekomen strekking op peil te houden. Toen ik dit aan dr. P. vroeg, vond hij dit nog niet problematisch, en hij kan dit later indien nodig nog operatief oplossen.
De kine heeft echter haar charmes bovengehaald, want na een telefoontje van haar met dr. P. zullen er bij het volgende bezoek aan hem kokertjes worden gemaakt.

Vaak krijg ik de vraag of ze littekens van een operatie heeft op haar knietjes. De kuiltjes zijn echter eigen aan de arthrogrypose.

De handjes
Nora kan eigenlijk relatief veel met haar handjes. Ze kan volledig opgaan in het voelen van details.
’s Nachts draagt ze nog steeds haar coole handspalkjes.

De armen
Als Nora ligt, kan ze haar armen strekken naar boven. Da’s al een grote vooruitgang, en leuk voor haar om goed te kunnen spelen, want zo ziet ze wat ze in haar handjes heeft.

De ellebogen
Vast. Een kleine kromming, maar geen vooruitgang. En zeker ook geen actieve beweging, dus ze zal zelf haar armen niet een klein beetje plooien bij het bewegen.

Het neusje
Nog steeds een schattig rood vlekje, dat vooral zichtbaar is als ze moe of boos is.

Het willetje
Onze little miss sunshine piept en kriept zich door de dag. Of ze laat haar hoofd hangen in de richting waar ze naar toe wil.

Zoentjes
Ze was het even kwijt, maar ze is back in the game. Nora smakt er weer op los.
En belletjes broebelen, haar absolute favoriete bezigheid.