Gipsjesdag: hoopgevend, maar hartverscheurend. Haar beentjes zijn al spectaculair veranderd van positie, maar ons meisje had het hard te verduren eergisteren. We hielden haar uren op onze schoot, proberen om niet te bewegen, zodat we haar niet extra pijn zouden doen.
Intussen heb ik de indruk dat ze enkel nog pijn heeft als ik haar pamper ververs. Ik vermoed dat het vooral de heupjes zijn; het stokje tussen de 2 gipsjes zorgt ervoor dat de heupjes in de juiste positie blijft, of althans naar de juiste positie wordt gebracht. Dit zal wel wat spanning geven.
Een grote les voor ons op gipsjesdag is geduld. We moeten echt week na week afwachten hoe de behandeling zal worden verdergezet. Er wordt geen verdere planning gegeven. De armpjes en handjes zijn nu bijvoorbeeld “nog niet aan de orde”.
Geduld dus, lastig hoor voor een mama vol vragen.
Nele De Keyzer
Karl Demoen
nora 
als ik jullie blog/tekstjes lees, dan besef ik echt hoe sterk jullie zijn!
Nora had zich geen betere mama en papa kunnen wensen!
Het moet enorm moeilijk zijn om je kleintje pijn te zien hebben, maar het
helpt haar. En goed, dat merk je nu al als je de foto’s vergelijkt!
Geniet van je schatje, want ze is zoo mooi en ze wordt inderdaad zo vlug groot!
’t was inderdaad hartverscheurend!
Ik denk dat we de professor (of Dr d’Haese) toch mogen vragen of we volgende keer niet wat beter kunnen anticiperen met pijnstillende siroop ? Voor ’t gipsen en daarna om de zoveel uur ,zonder de pijn te laten terugkomen, voor zover dat mogelijk is…???
Ik probeer te begrijpen. Ik probeer te voelen wat jullie nu moeten voelen. Maar dat is natuurlijk bijna onmogelijk. Maar in gedachten zal ik mee strijden met jullie strijd.
Nele,
Kan mij inbeelden (of dat toch proberen) dat het vreselijk moet zijn als je zo’n klein lief wezentje pijn ziet lijden en om met zoveel vragen te zitten. Geduld hebben is meestal niet erg tof, maar er zit natuurlijk niet veel anders op. Afwachten, maar de vorderingen tot nu zijn toch heel goed, dus zeker de moed niet verliezen.
Vergeet intussen ook niet te genieten, want kleine schatjes worden snel groot.
Dikke knuffel,
Sharon